وَ قَالَ (علیه السلام) :
أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَه.
ترجمه
و فرمود (ع): آنکه طمع را شعار خود سازد، خود را خوار ساخته و هر که پریشانحالى خویش با دیگران در میان نهد، تن به ذلت داده است و کسى که زبانش بر او فرمان راند، بى ارج شود.
خداشناسی امری قلبی و ذهنی است. نوع فهم اهل ایمان از خدا، در روش، رفتار و کردار آنان تاثیر می گذارد.
ثم تاب علیهم لیتوبوا ان الله هو التواب الرحیم
پس خدا به آنان توفیق توبه داد، تا توبه کنند. بی تردید خدا همان توبه پذیر مهربان است.
توبه ی بنده همیشه میان دو توبه از جانب خدای متعال قرار دارد :
1 - بازگشت خداوند مهربان به سوی بنده از سر رحمتش تا بنده را توفیق توبه دهد.
2 - بازگشت خدای رحمان به بنده در اینکه او را بپذیرد و توبه اش را قبول نماید. البته بازگشت خدای مهربان به سوی بنده، از بازگشت بنده به سوی او بیشتر است.
•
